 |
| आई |
सखा तुझा
अधांतरीच तुला
सोडून गेला!
वाटलं प्रवास आता
संपला तुझा!
पण न खचता
खेळलीस तू;
आयुष्याची
एक झुंजार खेळी!
अशातच
प्रवास तुझा कधी थांबला;
तुला कधी कळलेच नाही!
आता शब्द तुझी गोठलीत;
आसवहि थिजलित!
पण नजर तुझी
सदैव भिरभिरती!
घरट्यातली पाखरें;
केंव्हाच गगनभैर झाली;
कधीही न परतण्यासाठी!
पण तरीही;
नजर तुझी
सदैव भिरभिरती!
कुणास ठाऊक?
कुणासाठी?
कशासाठी?
आई सांग मज
आजच्या दिवशी;
वाहू कसा मी;
तुज श्रद्धांजली!
आठवणींचा पाऊस
पापण्यांपलीकडेच आटवू;
कि ढसा - ढसा
रडूं मी!
मिलिंद कुंभारे
No comments:
Post a Comment
अप्रतिम, सुंदर, छान